Onze reis naar Moldavië
Welkom! We proberen hier Elke dag een update plaatsen van onze reis.
Donderdag - laden voor Moldavië
Gisteren was een bijzondere dag: samen hebben we twee vrachtwagens volgeladen met goederen voor Moldavië. Met man en macht werd er gesjouwd, getild en gestapeld – stoelen, tafels en heel wat andere spullen kregen een plek in de trailers.
Tussendoor was er natuurlijk ook tijd voor koffie, broodje en een kom soep, want samen werken betekent ook samen even zitten en genieten.
We zijn ontzettend dankbaar voor iedereen die meegeholpen heeft – of dat nu praktisch was door mee te laden, of door financiële steun zodat dit transport mogelijk kon worden gemaakt. Dankzij jullie inzet kunnen we opnieuw veel mensen in Moldavië bereiken met hulp en hoop. 🙏
D.V. maandag 15 september hopen we te vertrekken richting Moldavië. 🚛
Reisupdate – maandag 15 september
Vandaag hebben we een voorspoedige reis gehad. Vannacht om 00.35 uur zijn we vertrokken vanuit Brakel. Inmiddels zijn we de grens tussen Tsjechië en Slowakije gepasseerd. We nemen nu even de tijd om wat te eten en daarna te rusten, zodat we morgen weer met frisse energie verder kunnen reizen.
We zijn dankbaar dat alles tot nu toe goed verloopt. en hopen D.V. in Moldavië aan te komen, waar de hulpgoederen met open armen zullen worden ontvangen.
Reisupdate - dinsdag 16 september
Vandaag verliep de reis wat minder soepel dan gisteren. Onderweg kwamen we wat baustellen tegen, ook trekkertjes, paard en wagen en fietsers, waardoor het tempo er regelmatig uit was. Soms best frustrerend, maar het hoort ook bij reizen door deze streek. Toch zijn we inmiddels een heel eind Roemenië ingereden. We zien terug op een dag met hindernissen, maar vooral ook met bescherming en leiding onderweg. Daar zijn we dankbaar voor. Met vertrouwen en verwachting zien we uit naar wat morgen ons zal brengen, in het besef dat Gods trouw ons elke dag opnieuw draagt.
Reisupdate - Woensdag 17 september
Reisupdate – woensdag 17 september
Vandaag zijn we in Moldavië gearriveerd! De vrachtwagens staan inmiddels op het douane-terrein, waar we morgen gaan inklaren.
Vanmorgen reden we door de indrukwekkende Karpaten. Soms over een goed wegdek zonder strepen, soms juist over een minder goed wegdek mét strepen – het blijft hier altijd verrassend.
Rond 12.30 uur kwamen we aan bij de grens (zie foto) en om 15.30 uur reden we Moldavië binnen. We zijn dankbaar dat ook deze etappe goed verlopen is. In alles ervaren we Gods leiding en bescherming, en met vertrouwen zien we uit naar de volgende stappen.
Moldavië zoals wij het bijna nooit zien. Meestal is het donker als we hier langskomen.
Reisupdate - donderdag 18 september
Vandaag mochten we vrij naar Gradinita rijden. Alle papieren waren in orde, we zijn niet gewogen en hoefden niets open te maken – een zegen dat dit zo vlot verliep. Een bijzonder moment was dat een stuk van de nieuwe weg tussen Plop Stiubei en Gradinita speciaal voor ons werd opengesteld. Burgemeester Sergei Ivanov, die ons contactpersoon hier is, heeft dit mogelijk gemaakt.
We ervaren hierin Gods goedheid en leiding, dat deuren opengaan en wegen letterlijk voor ons geopend worden. Dat geeft moed en vertrouwen om ons werk hier te doen.
Reisupdate - vrijdag 19 september
Vandaag is de ene vrachtwagen helemaal gelost en de andere twee derde. Het laatste deel van die lading hopen we maandag in Step-Soci te brengen.
Terwijl de mannen sjouwen hebben de vrouwen van de sociale dienst het een en ander te vertellen. De grootste behoefte voor komende winter; voedsel, incontinentie materiaal en bijstand in de energie kosten. https://www.geef.nl/nl/actie/energie-kosten-voor-de-allerarmsten/donateurs?ref=geef-sharebutton
Reisupdate - zaterdag 20 september
Bezoek aan verzorgingshuis in Tanatari
Gisteren zijn we samen met Valentina naar een verzorgingshuis in Tanatari geweest. Ook Romeo, ons Nederlands sprekende contactpersoon die veel hulptransporten coördineert, wilde graag mee om te zien of en hoe er ondersteuning nodig is.
Van een donatie konden we een aantal pakken waspoeder kopen, die we vanmorgen hebben afgeleverd. De dankbaarheid was groot!
Het huis zelf is oud, maar netjes en schoon. Privacy hebben de bewoners nauwelijks, want in veel kamers staan vier bedden. Vrijwilligers waren er samen met de bewoners spelletjes aan het doen, wat een warme en positieve sfeer gaf. Toch raakte ons iets diep van binnen: de leeftijden van de bewoners. Op de kamerdeuren stonden de geboortedata – 1958, 1963, 1968… Voor onze begrippen zijn dat nog geen oude mensen, maar hier zijn ze vaak al "op".
Een bezoek dat indruk maakte: hoopvol door de inzet van vrijwilligers en de blijdschap over kleine dingen, maar ook confronterend door de harde realiteit van het leven hier. Juist dan mogen we vertrouwen dat de Heere ook deze mensen ziet en kent. Het is onze gebed dat Zijn liefde hen omringt, en dat we in de hulp die gebracht wordt een klein straaltje van Zijn zorg mogen doorgeven.
Voorjaar 2023 hebben we bij een gezinnetje een koppel kippen gedoneerd. Wat mooi om te zien dat er nu veel meer zijn!
Ook bij deze man geweest, zowel in januari als nu. Hij ligt altijd op bed, kan niet meer lopen. Hij is nu heel bleek vanwege ziekte. Aangrijpend om te zien. Een buurvrouw komt hem nu helpen, het was een stuk opgeruimder.
Reisupdate - maandag 22 september
We staan inmiddels bij de grens tussen Moldavië en Roemenië.
Gisteren mochten we een rustige zondag beleven. In Talmaza zijn we naar de Baptistengemeente geweest en hebben daar boekjes van de Gereformeerde Bijbelstichting (GBS) mogen uitdelen. Na een heerlijke lunch keerden we terug naar Gradinita, waar we de rest van de dag in rust konden doorbrengen.
Vanmorgen zijn we al om 7.00 uur vertrokken. In Step-Soci hebben we goederen gelost voor de Diaconale Werkgroep uit Lunteren. Een deel van de spullen werd direct verder getransporteerd. Zo was er bijvoorbeeld een huis volledig afgebrand, waarvoor meubels waren meegebracht voor de getroffen familie. Als dank werden we door de mevrouw van dat huis getrakteerd op een heerlijke lunch.
We zien telkens weer hoe bijzonder het is dat we in dit werk niet alleen materiële goederen mogen brengen, maar ook iets van Gods liefde mogen doorgeven.
"En laat ons niet moe worden goed te doen; want te zijner tijd zullen wij maaien, zo wij niet verslappen."
— Galaten 6:9
Reisupdate - dinsdag 23 september
Gisterenmorgen was het nieuwe stuk van de weg, waarover Sergei ons vorige week binnenhaalde, opnieuw “grondig” afgesloten. Maar Sergei zorgde er opnieuw voor dat we er tóch overheen konden. Hij gaf enkele mensen opdracht om de weg vrij te maken en reed zelf voor ons uit om te controleren of dit ook echt was gebeurd.
’s Avonds zagen we een oudere vrouw langs de weg lopen. De foto is wat vaag, maar het beeld zegt genoeg. Het raakte ons diep om te zien hoe iemand op zo’n leeftijd nog zware lasten moet dragen. 😢
Kort overzicht van Jaap
Kort overzicht van mij. Weer een reis met veel indrukken. Je gevoelens uiten en over te brengen is moeilijk. Mooie zaken gezien wat hulpverlening kan doen. Door aandacht te geven, krijgen mensen moet om verder te gaan. De actie van de kachels in januari is een groot succes geweest, op verschillende plaatsen zijn de mensen weer aan het opruimen gegaan, omdat ze weer moet kregen. Maar je komt ook minder mooie zaken tegen, een huis waar de muren weer wat geverfd zijn maar waar bovenaan planken weg zijn dus je kunt zo naar binnen kijken. En als het 10 graden vriest dan helpt een kachel niet. Soms denk ik als de mensen leren kleding wassen of kunnen wassen zou er minder kleding nodig zijn. Misschien nog een taak voor ons. Lia en ik hebben samen zondag middag en wandeling gemaakt, was maar kort ivm temperatuur, maar je ziet dan een hoop.
Ivm privacy op afstand genomen. Bij een verzorgingshuis of bejaardenhuis. Heel je leven gewerkt, en moet je dan op zo,n bankje zitten? En dan met meerdere mensen op een kamer wonen waar de bedden bijna tegen elkaar staan, volgens mij ook geen eigen spullen. En dan de leeftijd vaak nog geen 60 jaar. Daar wordt ik stil van. Want ik ben niet beter als die mensen .
Reisupdate - woensdag 24 september
Een foto van de zonnebloemen en van de mais. Ze staan er heel slecht bij. Vanaf mei tot september is er geen druppel regen gevallen, waardoor het land kurkdroog is geworden. De gevolgen zijn overal zichtbaar. Bij de mais zit er zelfs geen enkele kolf in. Dat maakt de situatie extra ernstig, want de mais wordt hier niet geteeld voor veevoer, maar juist voor de consumptie, voor de korrel. Ook de zonnebloemen, die normaal voor hun pitten geoogst worden, zijn grotendeels mislukt.
Niet alleen de akkers lijden onder de droogte, maar ook de tuinen van de mensen. Groenten en aardappelen, die voor veel gezinnen een belangrijke bron van voedsel zijn, zijn massaal verdord en hebben nauwelijks opbrengst gegeven. Dit betekent dat de bevolking niet alleen met een tekort aan voedsel wordt geconfronteerd, maar ook met sterk stijgende prijzen voor de dagelijkse levensbehoeften. Voor velen is dit een grote zorg, omdat het inkomen vaak al laag is en er weinig reserves zijn.
Laten we bidden dat Hij uitkomst geeft, zowel in praktische hulp als in de dagelijkse zorg voor de mensen die hierdoor zwaar getroffen zijn.
Vanmorgen vertrokken vanaf de grens Slowakije Tsjechië. Tot 10 minuten geleden liep het vrij goed. Nu staan we stil. Er is een ongeluk gebeurd ergens voor ons..
Jaap besteed zijn tijd nuttig 😉🤭
Reisupdate - donderdag 24 september
We zijn thuis. De opleggers zijn ingeleverd, de trucks weer getankt en netjes afgeleverd. Daarmee is ook deze reis afgerond. De vele indrukken van de afgelopen weken moeten nog verwerkt worden. We hebben veel gezien en meegemaakt: de noden, het gemis, maar ook de warmte en dankbaarheid van de mensen die we mochten ontmoeten.
We zijn dankbaar dat alles goed gegaan is. Dankbaar dat we bewaard zijn gebleven onderweg, dat er geen ongelukken zijn gebeurd en dat alles naar behoren kon verlopen. Maar bovenal zijn we dankbaar dat we iets hebben mogen betekenen voor de mensen daar. Het is een voorrecht dat we konden en mochten helpen.
“Loof de HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid.” (Psalm 136:1)
In alles wat we mochten doen, ervaren we dat het Zijn zegen is die ons draagt. Hem zij alle eer.